Pragnę

Pragnę tego, co upragnione
Kocham to, co było niekochane
Chcę to, czego inni nie chcą
Kiedy oni biegną ja ustanę
Przypomnę o tym, co jest zapomniane
Zrobię to, co niezrobione
Spełnię to, co nigdy nie było spełnione
W chwili smutku się uśmiechnę
Gdy przestaną wierzyć ja będę
Niepotrzebnych stanę się potrzebą
Dla tych co wątpią będę nadzieją
Lód roztopi moje ciepło
Oddech złapie tam, gdzie brak tchu
Krzyk uciszę

Autor: Magda Wentowska

W każdym SŁOWIE,

W każdym CZASIE

I W każdym JĘZYKU,

Zawsze będzie świecić gwiazda, która wskażę drogę...

by Magda Wentowska

Zamyka w dłoni krople łez,
Ciszy szept, blask świec i mgliste wspomnienia ...
Powoli kołysze je w sercu, bo wie, że ONA już nigdy nie wróci. ..

 by MagdaWentowska

Zatrzymaj się

Na imię jej M.,
Walczy ciągle jak lew,
Chce pokonać każdy lęk,
Chwytać muzyki dzwięk,
Walczyć o każdy dzień
Załapać nadziei cień i lekkość snu ...
Zatrzymaj się tu.

by Magda Wentowska

W każdej godzinie,

W każdej minucie,

I w każdej sekundzie,

Uczę się na nowo smaku łez, które płyną po policzkach

Aniołek Gabriel

Namalowałeś na mej twarzy uśmiech...
Przyszedłeś tak niespodziewanie,
Od razu trafiłeś w serce!
Mój najdroższy, najśliczniejszy, kochany od pierwszej sekundy... Aniołku Gabrielu !

by Magda Wentowska

Kawałek serca

Kawałek serca, Podana ręka,

Gdy poznasz jej historię opadnie Ci szczęka,
Kawałek duszy uwięziony w ciele,
Zatrzymaj się o obudź się ze snu to tak nie wiele..
Posłuchaj jej cichego głosu, który walczy i na życie próbuje znaleźć sposób
Chichot losu i potęga napięcia coś poraziło ją nie miała szczęścia?! Kamienna droga?! Zobacz I łaskawie sìę zamknij i rozkmiń to inaczej bo możesz nie mieć...
szansy
Jedyną daje Ci teraz los-słyszysz to- nie musisz walczyć by spojrzeć na nią i to co masz wyciągać rękę i zebrać swoją opadłą z gleby szczękę...
Ona ma właśnie swoją Akademię Życia, akceptuje siebie, wiele chorób i coś się Zwie spastyka
Tam robi życia swego przekład- dziękuję za Wam za Wasze otwarte serca!♡

by
Magda Wentowska